میثاق با موعود

معرفتِ خدا، ایمان و تسلیم به خدا
گفته شد که هدف از خلقت (عبادت خداوند) و عبادت همان (معرفت به خدا)ست.حال لازم است ویژگی این نوع معرفت را بدانیم. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:
«اَفضَلَکُم ایماناً، اَفضَلَکُم مَعرِفَتةً» بهترین شما در ایمان، بهترین شما در معرفت است. (بحار ج 3، ح14)
و در تعریف ایمان گفته شده است:
«الْإِيمَانُ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ، وَإِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ، وعَمَلٌ بِالْأَرْكَانِ»ایمان عبارت است معرفت قلبی و اعتراف زبانی عمل به جوارح. (نهج‌البلاغه فیض‌الاسلام، حکمت218)
در این تعریف سه نکته مهم برای ایمان قرار داده شده است. خداوند در قرآن فرموده است: «إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ»  دین نزد خدا، فقط اسلام است. (آل عمران/19) و در تفسیر این آیه آمده است: « الَّذی فیهِ الایمانُ» آن اسلامی که در آن ایمان هست. (تفسیر برهان ج1 ص274)
و از سوره حجرات آیه 14 نیز کاملا مشخص است که ایمان با اسلام فرق دارد. آن ویژگی که دلیل این تفاوت است در (اقرار و عمل) به معرفتی است که حاصل شده.  «ایمان عبارت است از اقرار همراه با عمل، و اسلام اقرار بدون عمل است.» (اصول کافی، کتاب ایمان  کفر، ح2)
در نتیجه معرفت خدا در حقیقت این است که وقتی خدا معرفت خود را به ما ارزانی داشت به خود شک راه ندهیم و قبول کنیم و این تسلیم قبول معرفت، که همان ایمان است، با اقرار زبانی و عملی همراه باشد. چرا که انکار این معرفت همان کفر است. «إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً» ما انسان را به راه راست هدایت کردیم، چه سپاسگذار باشد چه ناسپاس. (انسان/3) امام صادق علیه السلام در توضیح این آیه فرموده‌اند:
«اِمّا آخِذٌ فَهُوَ شاکرٌ، َ اِمّا تارکٌ فَهُوَ کافِرُ» یا راه هدایت را برمی‌گزیند و در این صورت شاکر است یا آن را وا می‌گذارد که کافر می‌شود. (اصول کافی، کتاب ایمان کفر، باب کفر، ح4)